Η σχολική βιβλιοθήκη καλύπτει τους τομείς ενδιαφέροντος των μαθητών και των καθηγητών και σκοπεύει στην εξυπηρέτηση συγκεκριμένου αναγνωστικού κοινού. Βοηθάει τους συμμετέχοντες στην εκπαιδευτική διαδικασία και για οικονομικούς λόγους (δυσκολία στην αγορά βιβλίων), αλλά κυρίως για τους λόγους που θα εκτεθούν αμέσως παρακάτω : η καθημερινότητα των παιδιών περιορίζεται στη χρήση υπολογιστή, κινητών τηλεφώνων και τηλεόρασης, με μέσα δηλαδή που δεν αφήνουν  το περιθώριο ασχολίας με τον ΛΟΓΟ. Το σχολείο με τη βιβλιοθήκη του πρέπει να λειτουργήσει ως το αντίπαλο δέος, δηλαδή να συμβάλει στην καλλιέργεια αναγνωστικής κουλτούρας, στην καλλιέργεια του λόγου. Με απώτερο στόχο, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και του συναισθήματος. Το πρόβλημα με τα μέσα της τεχνολογίας είναι ότι κυριαρχεί η εικόνα, και το πιο σημαντικό: η εικόνα, αλλά και ο λόγος που τη συνοδεύει περνούν μπροστά από τα μάτια μας και φεύγουν. Δεν δίνεται ο χρόνος να στοχαστεί κανείς πάνω σ’ αυτό που βλέπει ή ακούει, δεν μαθαίνει να «διαβάζει» ανάμεσα στις γραμμές, ούτε όμως και να αποκωδικοποιεί την εικόνα, γιατί, παρά την επικράτησή της, λείπει ο αντίστοιχος αλφαβητισμός. Αντίθετα, το γραμμένο κείμενο, αλλά και η αποτυπωμένη εικόνα, προσφέρονται για ενδελεχή μελέτη τους. Δεν αρνείται κανείς την παρουσία της τεχνολογίας στο σχολείο, φυσικά. Αλλά, όπως ήδη ειπώθηκε, το σχολείο με τη βιβλιοθήκη του πρέπει να στοχεύσει στην καλλιέργεια της αναγνωστικής κουλτούρας, στην αγάπη προς το γραμμένο κείμενο, στην ουσιαστική επαφή με το λόγο.